یه غروب با یه خاطره از اونی که یهو تنهایی رفت اشکای توی چشام روی گونه هام رفت

هوا ابری بود و یه سیگار منو تکیه زدن به دیوار زندگی روی سرم ریخت مث آوار

من که از ته دلم میخواستمش رو چشام میذاشتمش چرا منو رفیق غم کرد

من که از ته دلم میخواستمش رو چشام میذاشتمش چرا منو تنهایی ول کرد

هوا چه دلگیره نبودنش نفسگیره نمیدونم کی جای من دستاشو میگیره

نمیدونه دلم بی اون میمیره …

صدای سوز باد و وقتی که گفت منو نمیخواد رفت همه چیمو باختم حتی رویایی که با اون ساختم

من تازه اون روی عشقو شناختم …

من که از ته دلم میخواستمش رو چشام میذاشتمش چرا منو رفیق غم کرد

من که از ته دلم میخواستمش رو چشام میذاشتمش چرا منو تنهایی ول کرد